Taal van het Morgenlicht
Het kerkgebouw 'Het Morgenlicht'
De 'taal' van Het Morgenlicht: naam en symboliek. Een kerkgebouw is een ontmoetingsplaats: mensen ontmoeten elkaar, maar bovenal ontmoeten mensen hun God en wil God omzien naar zijn volk. Van deze ontmoeting wil ook Het Morgenlicht spreken.
Een gemeente ontmoet haar God:
Het gaat er dan niet allereerst om hoe anderen over een gemeente spreken of hoe gemeenteleden elkaar en zichzelf zien. Voorop staat hoe God spreekt over zijn gemeente. In de bijbel wordt zij aangeduid als een 'bruid' die voor haar man versierd is. De kleur van Het Morgenlicht sluit daarbij aan: een wit gebouw, een witte bruid. God zal haar wit, rein maken! De overige kleuren willen een blijde, eigentijdse indruk geven. Doordat de doorzichtige overkapping voor de ingang doorloopt in de hal, wil het gebouw een open indruk geven zoals bij een open kerk past. De kerkzaal zelf geeft veel meer een gesloten indruk, waarbij de lichtval van boven komt, vooral uit de lichttoren die als een vinger omhoog wijst: Verheft uw harten tot God...
God ontmoet Zijn gemeente:
Van het komen van God tot de mensen willen ook de kunstwerken in het kerkgebouw spreken. Wanneer gemeenteleden hun harten verheffen, dan worden zij zegenend begroet:
Genade zij u en vrede van Hem die is (a)
en die was (b)
en die komt (c).
De boog boven de hoofdingang.
De God die is: aan het begin van deze wereld die wel de tweede wordt genoemd, bij Noach na de zondvloed, was er de regenboog als teken. Ook in onze tijd is hij telkens te zien, zichtbaar zowel voor gelovigen als voor niet-gelovigen. Vandaar dat de grote toegangsboog die naar de regenboog verwijst, al buiten voor het kerkgebouw zichtbaar is.
Kunstwerk in de hal.
De God die was: Aan het begin van de eerste wereld was er de schepping. Daarnaar verwijst het kunstwerk in de hal: het licht, Gods eigen licht, breekt zich in kleuren! De tekst die erin verwerkt is, spreekt daarvan en verwijst tegelijk ook naar de naam van het kerkgebouw: En God zei: er zij licht en er was licht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest...
Kunstwerk links voorin de kerkzaal.
De God die komt: Wij verwachten een nieuwe wereld, de derde wereld, bij de Wederkomst als het nieuwe Jeruzalem neerdaalt uit de hemel. Daarnaar verwijst het kunstwerk in de kerkzaal links van de preekstoel. In Openbaringen 21 leest u de beschrijving ervan. Allerlei elementen vindt u in het kunstwerk terug: vierkant, doorzichtig als glas, in het midden ontspringt een rivier die naar twee kanten stroomt, aan weerszijden daarvan het geboomte dat 12 maanden vrucht draagt, naar alle vier zijden de drie poorten... De tekst spreekt ook hier van het licht door de duisternis te ontkennen: En er zal geen nacht meer zijn.
Het ronde raam met kruis.
Is er een groter wonder denkbaar dan dat God mensen wil ontmoeten? De verklaring daarvan - hoe onbegrijpelijk voor ons ook - ligt in Jezus Christus. Naar Hem verwijst het ronde raam met het kruis, rechts van de preekstoel. De ring rond het hart van het kruis spreekt van oneindigheid, eeuwigheid. Kruis en opstanding spreken van de verzoening en van de overwinning op de dood. De tekst op het kruis getuigt van de opstanding op de eerste dag van de week. Christus wordt in de bijbel ook wel het Morgenlicht genoemd. Om die reden en omdat de nieuwe dag gloort in het oosten waar de zon opkomt, is als naam voor het gekozen: Het Morgenlicht.
(Ontwerp kunstwerken:
Sybrand Steen, Amersfoort; uitvoering S. Steen en fa. Van Tetterode, Voorthuizen)